Wat een bak! deze korte zin hebben we nogal eens gehoord in onze tent. van bezoekers, collega bouwers, maar ook vanuit eigen groep. als je even de tijd had om het formaat van de wagen op je in te laten werken, kon het haast niet anders dan dat de conclusie was: Wat een bak! in April dachten we misschien het nog af te kunnen met 300.00 bloemen, maar tijdens het opmeten van de wagen bleek dat we de grens van 400.000 zouden gaan slechten. En dat is gebeurd ook. 425.000 bloemen hebben we verwerkt. dit kon omdat we ondanks het formaat van de wagen, het bouwen ervan best aardig onder controle hadden. De zaterdag voor het corso kleurde de tent rood, en is er een enorme berg werk verzet. de wagen zat aan het einde van deze dag nog niet helemaal in het foam, maar dat wat nog moest was te overzien. Ook werd er al volop geverfd. De maandag ging het foamen en verven gewoon door. Met een flinke ploeg werden deze klussen opgepakt. Ook het licht en geluid, waar zaterdag mee gestart was moest verder worden afgewerkt. Op dinsdagavond zijn we, na het bloemenplukken gestart met prikken, En aan het einde van de dag zaten er al een mooi aantal bloemen aan. Maar we wisten dat de grote uitdaging nog moest komen. Woensdag en Donderdag moesten we de overige 400.000 bloemen erop rammen. En net als met het hele bouwproces duurde het erg lang voor de prikkers uit het bovenste motorblok waren. Zoveel meters, en zoveel hoeken en gaten. Het hield maar niet op. Pas laat op de donderdagavond kon je vanaf de grond de eerste bloemen zien. Zoals de meeste groepen in Sint jansklooster hebben ook wij flink moeten rekenen, schuiven, bloemen plukken en bloemen van de grond oprapen om uiteindelijk onze wagen toch dicht te krijgen. Even was er de angst dat onze “V12” niet geheel in de bloemen zou komen. Maar gelukkig is het zover niet gekomen. En ondanks het enorme aantal bloemen waren we mooi optijd klaar, en konden volgens planning de wagen naar buiten rijden.
Eenmaal buiten konden we beweging en geluid nog afstellen. Wat een genot om daarvoor alle tijd en ruimte nog te hebben op de corsodag. Onze reis naar Sint Jansklooster, verliep op wat heen en weer steken op een rotonde verder vlekkeloos. en eigenlijk mag dat voor de hele dag worden gezegd. We hebben een prachtige corsodag beleefd. Een corsodag waar we met de hele groep enorm van hebben genoten. Aan het einde van de dag werd onze “V12” ook nog bekroond met een prachtige 2e plek. Na zo’n prijsuitrijking word dan vaak de vraag gesteld of we tevreden zijn, en of we dit hadden verwacht? Het antwoord is dat we meer dan tevreden zijn. We hebben weer een bijzondere wagen gebouwd. Een buitenbeentje, of de vreemde eend in de bijt. Dat andere, dat afwijkende, dat past bij ons. Tijdens de prijsuitrijking vroeg 1 van de Fun Fun-ers zich af, of het niet beter voor de zenuwen was om eens wagens te gaan bouwen die wat normaler zijn. Maar na de vraag gesteld te hebben schoot hij in de lach. Nee, laten wij maar dit soort rare dingen doen, dat past bij ons!